poniedziałek, 28 września 2009

Weekend..... i juz po

Tak to juz to nasze zycie jest skonstruowane............ ze ciagle na cos czekamy, odliczamy dni ..itd. Nie te "wielkie" marzenia i oczekiwania mialam na mysli, ale te male "codzienne", ktore ciagle sie powtarzaja, np weekendy - albo - dni wolne od pracy. Niestety mijaja one bardzo szybko - za szybko!!! Tego weekendu dopisala nam pogoda - cieplo i tak pieknie - tak jesiennie.




Wlasnie taka jesien kocham - kolorowa i wesola.
Piatek spedzilismy wraz z naszymi sasiadami - ktorzy podobnie jak my sa wielbicielami kiszonych sledzi. Imprezka byla smakowita i udana - szczegolnie gdy za oknami podziwiac mozna bylo takie widoki !!!!


Sobota i niedziela - mialy wspolny temat- konie. To za sprawa Juli, ktora kocha konie i jazde konno.



Moze wyrosnie z niej znana amazonka - kto wie, kto wie ????? - a jak nie - to zdobedzie jeszcze jedna gotowosc zyciowa.



PS.......... juz tylko 2 palce pozostaly do wyjazdu do raju - mysle, ze pokaze sie w calej swojej pieknej jesiennej krasie ...........?

czwartek, 24 września 2009

Reklama dzwignia handlu..........................

..........i nie tylko .......
Dni do tego wyjazdu na polnoc odliczamy az ....... troje. Wczoraj Julia przeszczesliwa stwierdzila, ze juz - nie dwie rece!!! Juz tylko jedna reka i dwa palce.
Siedziala z nami i planowala jedzenie, ktore bedzimy przyrzadzac w Nollrandii. Wystapila w roli przewodniczacej zebrania i udzielala nam glosu - kazdy z nas mial wybrac 2 dania. I nagle po lekkim zamysleniu wskazala reka na mnie i powiedziala - ty musisz wybrac jeszcze jedno danie.
Nie wiem co zadecydowalo, ze ten dodatkowy wybor padl wlasnie na mnie???? Moze jest swiadoma ze babcia lubi planowac i przyrzadzac jedzonko.
A propos.....jedzonka. Od kilku miesiecy Arjeplog ma wlasna ksiazke kucharska !!! Zasluga to dwoch mlodziencow, ktorzy podjeli sie - jako licealna (w szw. gimnazialna) praca koncowa - zebrania przepisow dan typowych dla tego terenu. Przeprowadzali wywiady, spisywali przepisy, przyrzadzali dania ,fotografowali i potem naturalnie probowali!!! A oto rezultat.........

Az serce i dusza sie raduje, ze mamy tak wspaniala mlodziez!!! Mialam mozliwosc spotkac jednego z nich i musze powiedziec, ze jestem nim oczarowana. Z calego serca zycze mu powodzenia w przyszlych studiach i wierze, ze bedzie bardzo dobrym.............. lekarzem!!!

środa, 23 września 2009

Dla rownowagi.........i balansu psychicznego

P. Anka nadal "gdacze" i szokuje. Kroczy trwardo do celu ..... aby - byc znana!!!!- nawet jesli ten cel osiaga poprzez opowiadanie o wypelnianiu jej jedynej powinnosci jako kobiety i zony - wyrafinowanego zaspokajania potrzeb seksualnych jej meza.
Szczescie, ze byly i sa kobiety, ktore podczas naszej krotkiej wizyty na tym ludzkim padole, mialy i maja inne powinnosci!!!
Wlasnie o jednej z nich chce Wam teraz opowiedziec, aby troszke zlagodzic niesmak spowodowany powinnosciami p. Anki.
Kobieta, ktorej historia bardzo mnie poruszyla urodzila sie w Lapponii - 8 listopada 1917 roku.
Skorpion (tak jak ja) i Norrlandka - juz te fakty obudzily moje zainteresowanie.
Od wczesnego dziecinstwa - ojciec zmarl jak miala 3 lata - pomagala matce w malutenkim gospodarstwie i jako nastolatka zaczela pracowac zawodowo. Nie wystarczalo ani czasu, ani pieniedzy na upragniona nauke. Jedyna mozliwoscia osiagniecia, jako takiej, stabilizacji - w tych czasach bylo malzenstwo - bo we dwoje bylo latwiej przetrwac. Urodzila i wychowala 5 dzieci, prowadzila dom - ale ciagle marzyla o nauce, szkole, ksiazkach. W wolnych chwilach szukala mineralow, ktore ja bardzo interesowaly, zbierala wszystkie ciekawostki etnograficzne, robila zapiski, notowala wyrazenia dialektowe i gwarowe, nagrywala je rowniez na tasmach magnetofonowych. I wreszcie, kiedy dzieci odrosly, w wieku 50 lat postanowila zdobyc upragnione wyksztalcenie. Aby moc zrealizowac swoj plan - zrobila prawo jazdy - ulatwilo jej to dojazdy do szkoly - okolo 200 km!!! Skonczyla szkole podstawowa, gimnazjum, zrobila mature ...i skonczyla studia geologiczne. Otrzymala prawo do prowadzenia wykladow w instutucie mineralogii. I ciagle szukala zloz , ktore pozwolilby mieszkancom okolic przezyc wymierajaca kopalnie zlota. Odkryla zloza miedzi, nazwane od jej imienia Rudami Elwiry - niestety niezbyt oplacalne w eksploatacji. W 1974 roku jako pierwsza kobieta otrzymala medal za zaslugi dla mineralogii.
Jej prywatne zbiory mineralow, ktore gromadzila w szafach, spizarniach i komorkach mozna obecnie podziwiac w malym muzem jej imienia w miejscowosci Adak, polozonej w "glebokich lasach" Norrlandii. Polecam goraco.
Los i zycie Elviry, jej determinacja w osiaganiu wyksztalcenia i spelniania siebie samej - zasluguje moim skromnym zdaniem na wieksze naglosnienie - niz zycie w luxusie za pieniadze meza wspomnianej na wstepie p. Anki.

wtorek, 22 września 2009

Wbrew zasadom.....



Nie mam zwyczaju tlumaczenia nazwisk ludzi.......... ale w tym przypadku, nie moge odmowic sobie tej przyjemnosci. Sorry Paul!!!!
Anka - to po polsku Kaczka ! - ale ta Pani tym co mowi i jak to mowi sama to skojarzenie mi podsunela!!!
Jeszcze trzy tygodnie temu, malo kto o niej wiedzial i nikt absolutnie o niej nie mowil!!! Dzisiaj jest na tapecie i stala sie objektem nr. 1 w telewizyjnym - i nie tylko - swiatku Szwecji.
Pani Anka jest jedna z trzech bohaterek mydlanej opery - Szwedzkie zony w Holywood.
Nie ogladam takich programow - ale nie jestem w stanie nie zauwazyc p. Anki. Jest bowiem wszedzie : w kazdej gazecie, prawie kazdym blogu , ma sie nawet pojawic w telewizji publicznej!!! Nie odbieram p. Ance samozaparcia i energii w jej alpejskiej wspinaczce na szczyty Holywood, ale .............ta pierwsza odskocznie - start do luxusow - dala jej rodzina, ktora adoptowala p.Anke z polskiego Domu dziecka. Tego nie powinna nigdy zapomiec ............i pomimo roznicy poziomow odnowic kontakty z rodzicami. Dac im mozliwosc radosci z wnukow, do ktorych tak bardzo tesknia.

niedziela, 20 września 2009

Nollrand...............

Magia tej krainy jest niesamowita!!! Nie tylko my dorosli odnajdujemy tam cos, co przyciaga nas jak magnes, ale i nasi najmlodsi odczuwaja w podobny sposob. Julia (4 i pol ) zostala dzisiaj poinformowana o naszych planach wyjazdu do Lapponi - westchnela ciezko i powiedziala - jedziecie......... znowu?????.
Potem zamyslona zamilkla. Kiedy zadalismy jej ostroznie pytanie czy... nie chce z nami tam pojechac - wybuchla salwa smiechu i radosci. Naturalnie bardzo, bardzo chce pojechac do .........Nollrandii. I zaczelo sie planowanie ............ w ktorym lozku bedzie spala ( to po lewej stronie jest to wybrane!)


jakie zakupy bedzie robila - naturalnie zabawki ...... no i jedzenie, jakie filmy bedzie ogladala.

Ciekawa jestem jej reakcji po przyjezdzie na miejsce. Julia nigdy nie widziala otoczenia naszej "posiadlosci" w innej porze roku niz zima, kiedy nie widac wody - ani w potoku, ani w zatoce - a wszystko wokol pokryte jest metrowa warstwa sniegu. Jak zareaguje, ze pod tarasem jest - woda?
Patrzyla na nas niedowierzajaco, kiedy informowalismy ja o koniecznosci chodzenia w kamizelce ratunkowej.
Obawiam sie troche, czy nie za duzo emocji w tym planowaniu ???? - musi niestety czekac na ten wyjazd jeszcze ........ az... 10 dni !!!!

sobota, 19 września 2009

Budzik ?...........

Kiedy taki budzik wyrywa mnie ze snu .............



zycie wydaje sie duzo przyjemniejsze - szczegolnie gdy ma sie przed soba 24 godzinny dyzur ......

piątek, 18 września 2009

Aurora wzywa.......

Kazdego roku, kiedy planuje nasz pobyt w Moim raju, staram sie wyznaczyc date wyjazdu do domu na pierwszy tydzien wrzesnia - wtedy to zaczyna sie pokazywac pierwsza zorza polarna, tzn noce sa na tyle ciemne, ze zaczynamy ja widziec.
Niestety tego roku nie udalo sie zobaczyc jej na zywo!!! Czuje sie jakos niepocieszona, a nasz pobyt w Laponii uwazam za niepelny, szczegolnie gdy poprzez kamery podgladam takie oto widoki - swiezutenkie - bo wczorajsze.


Trzeba jakos temu zaradzic - nie moge przeciez, zyc niepocieszona przez calutenki rok !!!! Nie moge narazac na to moich kochanych najblizszych, a szczegolnie moich wspolpracownikow.

Odleglosci sa po to aby je pokonywac - wiec te tylko 1000 km - w jedna strone pokonamy napewno z przyjemnoscia. Pobyt zaplanowalismy na tydzien - spodziewajac sie, ze napewno ktoregos dnia uda nam sie zobaczyc to niesamowite zjawisko.
Sprawdzilam aktywnosc slonca na najblizszy czas (wieksza aktywnosc - piekniejsza zorza) i spodziewam sie ze poczatek pazdziernika spelnia moje wymagania.

Do tego czasu pozostaje mi zabijac czas moim ulubionym zajeciem - zbieraniem grzybow - a szczegolnie wyszukiwanie rarytasow :


Ostatnia zdobycz - cale wiaderko - lejkowca - i to zoltego !!!

środa, 16 września 2009

Zakochalam sie ......

Tak to prawda ........ przed kilkoma laty zakochalam sie w ................ pluskwicy..... i na dadatek uczucia te nie slabna z biegiem czasu ..... a wrecz przeciwnie!!! Kazdego roku na poczatku wrzesnia ogladam, podgladam i czekam az wybuchnie kaskadami malutkich niewinnych kwiatow. Tak naprawde bardziej mi odpowiada szwedzka nazwa tej rosliny - w doslownym tlumaczeniu - srebrny klos - i napewno jest bardziej sprawiedliwa.



Roslina jest dostojna, wyniosla. Swoja niewinnoscia wabi tysiace insektow, ktore o tej porze roku nie maja zbyt wielkiego wyboru.



........ dla mnie jest symbolem nadzieji .......

Kiedy wszystkie rosliny w moim ogrodzie wiedna i zapadaja w jesienno-zimowy sen - ta jedyna - zaczyna wtedy kwitnac !!!!!

wtorek, 15 września 2009

Mowa tronowa....

Milo jest byc POLKA - szczegolnie dzisiaj !!!



.... Staje dziś przed wami jako 13. przewodniczący tej izby. Wielu z was mówi, że mój wybór jest symbolem marzeń milionów ludzi z Europy Środkowo-Wschodniej - powiedział w Parlamencie Europejskim Jerzy Buzek, podczas swego inauguracyjnego przemówienia. .......

Trzymajmy kciuki ..... aby ta 13 okazala sie szczesliwa ....dla Pana Przewodniczacego, dla nas Polek i Polakow .... i dla wszystkich Europejczykow.

Gratuluje wyboru i zycze powodzenia !!!!!!

Poranna lektura............

Staram sie rozpoczynac kazdy dzien od porannej lektury .........Otwierajac gazete, zarowno ta papierzana jak i ta elektroniczna, jestem w pewnym stopniu przygotowana na wstrzasajace wiadomosci. Katastrofy roznego kalibru dzieja sie caly czas i w roznych zakatkach swiata. Sa jednak wiadomosci, ktore wstrzasaja mna w sposob szczegolny. Wiadomosci o "malych ludziach", ktorych dotknela glupota i ciemnota ich bliznich.
Taka wiadomoscia jest ta, ktora obiegla swiat wczoraj - o smierci niespelna 12-letniej dziewczynki w Jemenie. Zmarla przy porodzie martwego dziecka - poprzez wykrwawienie!!!!

Co robimy my - cywilizowani ludzie, aby nie dpuszczac do powtorzenia takich sytuacji????????

Dlaczego dopuszczamy do jawnego uprawiania pedofilii w pewnych czesciach naszego wspolnego swiata?
Wiem, ze robi sie pewne proby poruszenia opinii publicznej .... ale czy to wystarczy ????
Mam na mysli historie Nujood Ali, ktora w 2008 roku zostala mianowana przez amerykanska Glamour - i tu uwaga - KOBIETA roku!!!!



Nagrode przyznano jej za .. odwage... ze jako 9 letnie dziecko wystapila do sadu o rozwod, bo jej 24 letni maz - bil ja - kiedy chciala isc na dwor aby sie bawic.
Musze konczyc ............ bo inaczej .... rozpadne sie na kawalki i pozbawie moje ukochane wnusieta ich kochanej babuni.

poniedziałek, 14 września 2009

Bratnie dusze...............

......... dzisiaj w mollowej tonacji ....... chyba tak nastraja mnie pogoda. Bowiem jest pochmuro i szaro.
Nie mam zamiaru zadreczac Was glebokimi studiami psychologicznymi.
Od kilku tygodni zastanawiam sie nad zagadnieniem astralnych siostr i braci ????? Czy to mozliwe aby istnialy osoby, w ktorych odnajdujemy siebie samych ... i to na tak wielu plaszczyznach - i jesli istnieja - co powoduje, ze je odnajdujemy ???
Po prawej stronie mojego blogu znajduje sie lista blogow, ktore sledze. Wsrod nich jest jeden, ktory moglabym dokladnie calkowiecie przekopiowac i podpisywac moim imieniem .
Osoba ta odnalazla swoj raj - ktory nazywa kraina tesknot w....... moim raju !!!
Fotografuje te same obiekty, zjawiska i nastroje tylko ... z drugiej strony jeziora ........i co najwazniejsze w tym samym czasie ????



Wypowiada "moje" mysli i rozwazania. Czyta tych samych pisarzy itd. itd. I miewa te same nastroje.....






Pozwolilam sobie .... na mala kradziez i skopiowalam dwa zdjecia z opisywanego blogu, aby zilustrowac to o czym pisze.
Pozostale blogi na mojej liscie - no prawie wszystkie - maja rowniez powiazanie z moim rajem, w wolnej chwili zajrzyjcie i podziwiajcie ........

niedziela, 13 września 2009

Jestem............wiec zyje!!!! - czyli studium psychologiczne

Wczorajszy dzien moge uznac za bardzo ........... bardzo meczacy, ale i przyjemny bo zakonczony podwojnym sukcesem!!!! Kazdy kto probowal zmienic swoja osobowosc - wie ile wymaga to sily i samozaparcia.
Wczesnym rankiem - okolo godz. 10 wyposazona w mojego nowego aniola stroza udalam sie do odleglych okolo 40 km od naszego domu lasow ........... w celu zbierania grzybow.
Pogoda wspaniala: sloneczko, lekki chlodek, w powietrzu unosil sie zapach jesieni. Zaparkowalam samochod w poblizu stadniny i przez chwile podziwialam ich piekne pasace sie pod lasem konie.


Zaprogramowalam mojego towarzysza przygody i wyruszylam do lasu. I nagle po kilku metrach rozpoczely sie cwieczenia psychologiczne. Przez glowe zaczelo sie przesuwac dziesiatki mysli - i to prawie rownoczesnie : czy dobrze zaprogramowalam, czy nawigator ma kontakt z satelita, czy baterie sa dobre itd. itd. Zbieralam grzyby ale nie potrafilam sie odprezyc - po nabieraniu jednego wiaderka - postanowilam wrocic do samochodu. I tu rozpoczela sie prawdziwa wojna psychologiczna : czy moge zaufac jakiemus ustrojstwu ????? ja , ktora zawsze lazi swoimi drogami!!! - zawsze podpierajac sie ta cecha, ktora jest dominujaca w moim profilu osobowym - silna intuicja.
Pol wierzac- pol nie wierzac doszlam do samochodu !!!! Odetchnelam , wykonalam kilka cwiczen rozprezajacych napiete miesnie i nerwy i pojechalam w nastepne miejsca, aby ponowic cwieczenia.
Robilam tak 4 razy i wreszcie okolo 16 dojechalam do domu szczesliwa z nazbieranych grzybow



i co najwazniejsze ............... z efektow moich zmagan - moge liczyc w 100 % na ...................wyprobowanego przeze mnie aniola stroza.
Tak wielkie osiagniecia uczczcilismy wraz z dziecmi i kochanymi wnusietami - wspolnym obiadem.

piątek, 11 września 2009

Archimedes III .... zlote mysli z wanny .....

Rozwiazany problem nowego trenera reprezentacji w pilce noznej!!!!!

Wczoraj wieczorkiem w tvn zobaczylam wywiad z Panem X w sprawie nowego trenera reprezentacji.
Pan X wypowiedzial sie, ze jest to bardzo trudne zadanie , gdyz Prezes G.L bedzie sie staral obsadzic to stanowisko osoba, ktora jest mniej inteligentna od Pana Prezesa - a taka bedzie bardzo trudno znalezc!!!
W nastepnym zdaniu powolal sie na 20 letnia przyjazn z Panem Prezesem. Na zasadzie prostej logiki ... skoro Pan X przyjazni sie z Panem Prezesem az tyle lat .... to znaczy, ze Pan Prezes mu w jakis sposob imponuje ............. wiec ................... Pan X sam sie obwolal nowym trenerem ?????

Borowkowy czas......

Od przyjazdu do domu zabieram sie za przetworzenie nazbieranych w Lapponii borowek.
Stoja sobie spokojnie na werandzie i nabieraja mocy urzedowej, czyli czekaja na moja decyzje - co z nich bedzie: salsa czy dzem ?
I nagle doznalam olsnienia - oj - obiecalam kilku osobom przepis na moja salse !!!!
Korzystam wiec z okazji i miejsca na blogu aby spelnic te obiecanki ..... a wiec do dziela ...........

0,5 l - borowek ( w zimie uzywam zamrozonych, specjalnie przgotowanych na ten cel ) zalac skoncentrowanym sokiem z borowek lub zurawin - 1 dl i zasypac 3-4 lyzkami cukru. Zostawic na kilka godzin aby sie " przegryzly "
Nastepnie drobniutko posiekac 1 jablko, 1 cebule i 1 papryczke chili.( bez pestek!!!)
Dodac do borowek i wymieszac. Dodac 3 lyzki oleju i doprawic sola i ewentualnie cukrem wedlug smaku.
Gotowe po okolo 1 godzinie. Podawac do mies lub pieczonego drobiu. Mozna przechowywac w lodowce okolo 3-4 dni. Przy dluzszym przechowywaniu zatracaja wyglad.
Smacznego!!!!
Zapedzilam sie troszeczke i w przepisie podalam nazwe wiodacego producenta sokow - wiec musialam wymazac - za reklame przeciez sie placi - i to duze pieniadze - wiec czekam na propozycje !!!!!
A propos pieniedzy - skoro p. Malgorzata K. zarabia tyle pieniedzy na swoich ksiazkach- gdzie przepisy kulinarne przeplataja sie fabula...........to moze i ja podam nr. mojego konta bankowego???

czwartek, 10 września 2009

Marzenia, marzenia ..... gdzie wasza slodycz ????

........ czyli proba odpowiedzi na ostatnie listy szanownych kolezanek .

Fraza, ktora jest tytulem dzisiejszego posta przewijala sie bardzo czesto przez moje zycie. Nie wiem dokladnie jaka jest jej geneza, ale jest nierozlacznie kojarzona z moja szanowna - slawna babcia - i nalezala do jej ulubionych fraz. Uzywala jej bardzo czesto !!!!! - zawsze wtedy, kiedy ja glosno wyrazalam moje marzenia. Nie rozumialam wtedy jej znaczenia i ....... musze przyznac irytowala mnie troche.
Dzis ..........kiedy sama jestem babcia - nareszcie zrozumialam jej znaczenie.
To nie cel ......... a droga do niego, ktora jest sednem naszych marzen. Dazenie do realizacji moich marzen - to wlasnie zrodlo mojej energii - a kiedy juz zblizam sie do ....albo osiagam moj cel - marzenia zatracaja powoli swoja wartosc - slodycz.
Tak w tajemnicy .................... zdradze Wam moje ostanie marzenie .............. male, przytulne mieszkanko, ktore moglabym zamknac na klucz ............i pojechac ...... w swiat !!!!
Bez obawy......... ze trawnik rosnie jak szalony i nie ma go kto skosic,.... ze chwasty beda metrowej wysokosci, kiedy wroce do domu,.... ze wkrotce bedzie zima i trzeba bedzie odgarniac snieg - wlasnie w tej chwili - gdy akcja ksiazki staje sie bardzo interesujaca........ itd. itd.
...............ale - tego marzenia chyba nie byloby - gdybym nie zrealizowala tego poprzedniego .....
o wlasnym domku z pieknym (bo kiedys taki byl) ogrodkiem i wlasnymi sliwkami, ktore sa moimi ulubionymi owocami ............

środa, 9 września 2009

Zyciowy nawigator........

Mala rzecz ........ a cieszy !!!! Dzisiaj przyszla paczka z zamowionym przed kilkama dnia malym ustrojstwem, ktore wedlug reklamy ma zapewnic mi bezpieczniejsze zycie.
Ma byc moim nowym aniolem strozem i czuwac nad tym - abym zawsze wracala do punktu wyjsciowego.
Zamawiajac to urzadzenie kierowalam sie moim silnym poczuciem wolnosci i niezaleznosci - data urodzenia 11 listopada - przeciez do czegos zobowiazuje ! Nie lubie chodzic wytyczonymi drogami, wiec zwykly GPS - ograniczal w pewnym stopniu poczucie mojej swobody.
Mam na mysli naturalnie poruszanie sie w naszych szwedzkich nieprzebytych lasach w poszukiwaniu ulubionych od dziecinstwa grzybow.
.............. chociaz???.......... tak na prawde nie mialabym nic przeciwko temu, aby wynaleziono takie ustrojstwo....... ktore od czasu do czasu umozliwialoby powrot do punktu wyjsciowego ..... szczegolnie w trudnych sytuacjach zyciowych.

wtorek, 8 września 2009

Szczodrosc natury.........

Kocham takie widoki ..............

ale...... u sasiadow. W moim wlasnym ogrodzie napawaja mnie poczuciem odpowiedzialnosci i stresu. Wychowanie w czasach, kiedy - nic co Bozia i Natura dala nie moglo sie zmarnowac pozostawilo swoje slady w mojej swiadomosci lub podswiadomosci. Ogladam te tony sliwek wiszacych na - jak narazie na jednym drzewie - i ogarnia mnie przerazenie - mam jeszcze 2 drzewa, ktore rowniez wygladaja jak kiscie winogron, ale dojrzewaja troszke pozniej.
Zapewniam, ze nawet wszyscy mieszkancy mojego osiedla nie beda w stanie przejesc tegorocznych plonow. Tradycyjnie jako wzorowa gospodyni napewno zrobie troszke !!! sliwek w occie, troszke powidel sliwkowych - bo dobre do paczkow itd. itd, Stoi to wszystko kilka lat - i potem problem - co z tym zrobic ????????? - bo ilez tego wszystkiego mozna zjesc i kiedy.
Porownalam sliwy do kisci wionogron .............. w tym roku i winogrona bardzo obrodzily !!!!

Ale te zjadamy- i ja i dzieciaki ze smakiem. Ptaki rowniez preferuja winogrona.
Szczescie, ze nasza papierowka dojrzala w okresie naszego pobytu w Lapponi. Sasiedzi i ptaki zjedli tyle ile mogli, a ......reszte, ktora opadla, zagrabilismy i wywiezlismy do lasu dla saren i losi....... one tez potrzebuja troszeczke witamin.

Zdjecie powyzej - to probka mojego nowego ogrodu - nazywam to rabatka czarodziejka, idealna z bardzo prostego powodu, nie potrzeba nic na niej robic!!!!!! Szczawik (chwast) wysiewa sie sam, sam sie pielegnuje ......... no i moim skromnym zdaniem ......wyglada malowniczo !!!!

poniedziałek, 7 września 2009

Domowe pielesze..........?


..........urlop minal i znow w domu .... jechalam z mieszanymi uczuciami - tesknota za kochanymi wnusietami byla jednak tak silna, ze dominowala nad uczuciami zalu z powodu opuszczenia raju.

Radosc z jaka powitaly nas byla tak serdeczna - ze i raj zszedl na drugi plan.

Podroz do domu odbylismy w dwoch etapach - niestety wszystkie konieczne punkty programu w procedurze zamykania sezonu sprawily, nie bylismy gotowi do wyjazdu przed godzina 15.00!! - a do przejechania przeciez az 1000 km. (Droga do raju to tylko 1000 km)
Upajalismy sie natomiast pieknymi widokami - kocham zachody slonca i podziwiam ich kolorystyke !!!


Nocowalismy w innych gorach - takich, ktore bardziej przypominaja te nasze Polskie gory !!!


Sa bardziej skomasowane, nie ma takich wielkich jezior i rzek, tylko malownicze potoki gorskie, a i komersja bardziej polska - caly ten region to osrodki sportow alpejskich, nastawione na turystow i mamon - ale tylko 4 miesiace w roku.
Jesien natomiast jest rownie piekna jak i w moim raju!.

Nie udalo nam sie tym razem zobaczyc dzikich zwierzat - jedynego niedzwiedzia "spotkalismy" w Sveg :
Värmlandia powitala nas piekna pogoda i sloneczkiem - po podobno - ulewnych deszczach (widac to bylo po drodze - wielkie rozlewiska i podtopione domki). Niestety takie warunki klimatyczne sprawiaja, ze moj ogrod wyglada jak dzungla - wiec doprowadzenie go do stanu "normalnego" bedzie kosztowalo troche sily i czasu !!!! - wiec kiedy znajde czas na grzyby ?????-ktorych jest podobno w lasach zatrzesienie.

piątek, 4 września 2009

Gdzie chlop nie nadaza ....... tam diabel babe posyla

Ostatni - ( lub jesli ktos woli - przedostatni) dzien naszego pobytu w Lapponi w tym roku!!!!!!
Jutro rano wyjezdzamy do domu - do moich kochanych wnusiatek!!!!!- no i naturalnie do dzieci tez. Nastepny pobyt planujemy dopiero na Wielkanoc. Wiec jest troche czynnosci, ktore sa niezbedne do wykonania - wyciaganie lodzi, oproznienie spizarni, wypompowanie wody z wszelkich kranow, rur i bojlerow itd, itd. Dochodzi do tego jeszcze pakowanie wszystkich bambetli, ktore wozi sie tam i z powrotem ............... i po jakiego diabla ?????????
Tradycja stalo sie rowniez, ze w ostatni dzien przed wyjazdem wedzimy ryby, ktore zabieramy do domu i rozdajemy wsrod rodzinki i przyjaciol. Rozumiecie sami, ze jest to troszeczke stresujace.
Staramy sie pracowac bardzo systematycznie, pomagac sobie nawzajem ............. i absolutnie nie przeszkadac w wykonywanych czynnosciach. Wiec gdy Sven-Olof zajety byl meskimi sprawami - czyli silnikiem do lodzi - pobieglam aby narabac troszke drewna do wedzarki. Efekt .......... nie najciekawszy ........ kawalek odskoczyl i strzelil mi w oko. Niewielki uszczerbek na zdrowiu ... ale troche boli - moze inaczej - irytuje. Dobrze, ze mamy taka wspaniala opieke - dzieki Darek! - posmarowane mascia i czekam az mi bedzie lepiej. Siedze i pisze bloga - a Sven-Olof radzi sobie sam!!! - no ale tylko mala chwileczke, zaraz bede wyjmowac ostatnia partie swiezo uwedzonych ryb - zapach rozlega sie na cala okolice - mjam !!!!
Wieczorkiem - naturalnie po wizycie w saunie - sprobujemy tych pysznosci - popijajac dobrym winkiem. A potem ....................... poogladamy niebo - moze uda sie zobaczyc pierwsza zorze, a jak nie zorze to moze naszego slawetnego szwedzkiego astronaute, ktory spaceruje sobie w kosmosie. Jesli nie uda sie zobaczyc tych wielkich atrakcji - to zadowle sie widokiem gwiezdzistego nieba i pieknym ksiezycem.


czwartek, 3 września 2009

Po burzy...............

Po calodniowym sztormie ......pokazalo sie sloneczko i zaszlo :





































środa, 2 września 2009

Prawa przyrody..................

Siedze w moim domku i spogladam przez okno na zatoke. Widok bardzo ladny, ale niezbyt zachecajacy do opuszczenia cieplego, przytulnego pomieszczenia. Dochodza do tego odglosy szalejacego na zewnatrz sztormu. Wczoraj wieczorem zaplanowalismy dzisiejszy dzien dosc szczegolowo. Mielismy go rozpoczac od wyciagniecia zastawionych sieci, nastepnie czyszczenie ewentualnych ryb i dalsze czynnosci z przygotowaniem posiadlosci na zime- wyciagniecie lodzi z jeziora, zabezpiczenie jej - itd, itd. Siedzimy - podziwiamy widoki i czekamy az prawa przyrody pozwola nam realizacje tych dokladnych planow.


Rzeczywistosc i nasze zycie nie zawsze przebiega zgodnie z naszmi planami. Czasami plany pozostana tylko planami a i zycie konczy sie w momencie najmniej zaplanowanym.
Wczoraj po poludniu dowiedzialam sie naglej smierci Stasia Ch. - dawnego kolegi z "klasy wyzej" - odnalezionego po wielu latach przez Nasza-klase.
Stasiu ! - ciesze sie pomimo smutku, ze udalo nam sie spotkac, ze moglismy tak po kuplowsku wymieniac w korespondencji nasze doswiadczenia, wrazenia, radosci z naszch dzieci i nasze plany. Bedzie mi Ciebie bardzo brakowalo - i Twoich madrych przemyslen.
Napewno kiedys do Ciebie napisze - i mam nadzieje, ze Ty tam w tym drugim lepszym swiecie nadal bedziesz czytal moje rozwazania i relacje z mojego zycia na tym swiecie. Spoczywaj w spokoju.

wtorek, 1 września 2009

Polskie slady w Arjeplog............

Napisalam kiedys....... gdzie nas nie ma .............. i to prawda polakow i ich slady spotykamy na calym swiecie - nawet w najbardziej odleglych i najmniejszych miejscowosciach.
4 lata temu szukalam na cmentarzu w Arjepolg grobu znajomej mi osoby. Cmentarze szwedzkie roznia sie diamertalnie od polskich i poszukiwanie grobow nie sprawia zbyt duzych trudnosci - naturalnie w mniejszych miejscowosciach! Nagle uwage moja przyciagnal prosty bialy krzyz.
Jakiez bylo moje zdziwienie, gdy na krzyzu odnalazlam symbole swiadczace o polskosci i polskie nazwiska dwoch mezczyzn.
Nie bede opisywac w jaki sposob znalezli sie Oni w Szwecji a ich grob w Arjeplog - zainteresowanych odsylam do zrodel czyli internetu. Napisze jedynie , ze sa ofiarami II wojny swiatowej - informacja ta ma znaczenie - bo przeciez dzisiaj mija 70 rocznica wybuchu tej okropnej wojny.
Wczoraj wieczorkiem pojechalismy wraz z mezem na ich grob aby postawic kwiaty i zapalic znicz - uczcic w ten sposob zarowno ich pamiec , jak i miljonow Polakow pomordowanych w tej starsznej wojnie - przez oprawcow z zachodu jak i ze wschodu!!!!


Grobem tym opiekuje sie od 4 lat ..... uwazam to za moja powinnosc jako Polki.