Nadzieja....... na przyszlosc

Tytul dzisiejszego posta brzmi bardzo patetycznie....... ale "ja - cala " jestem patetyczna. Bo jakze inaczej?

Ostatni tydzien spedzony w tak uroczej scenerii i spokoju w fantastycznym towarzystwie naszej wspanialej wnusi Juli - dostarczyl tak wiele wrazen i przemyslen, ze nie mozna byc innym - niz patetycznym.

Jestem przekonana, ze nie jestem jedyna szczesliwa babcia na swiecie - zakochana w swoich wnusiach - ale moze bede ich "reprezentantka" w wyrazaniu uczuc!!!

Czas z Julia to :

- czas smiechu i zabawy - powrotu do " beztroskiej dziecinnosci". Zabawy w piratow i zbojnikow, ksiezniczki i krolowe

- czas nauki i przemyslen - kiedy 4 latek zadaje pytania dotyczace wielkich zagadnien - np. zycia, narodzin i smierci. Podpatrywanie naszych zachowan i ich "kopiowanie"

- czas tworczy - tworzenie obrazow przedstawiajacych zaobserwowany otaczajacy nas swiat

- czas milosci - milosci do bliskich, milosci do otaczajacej nas przyrody.

A przede wszystkiem moj szczesliwy czas, w ktorym moglam to wszystko przezyc.

Naturalnie - nie neguje i nie zapominam - innych szczesliwych "czasow" - ale - czas z wnusietami to inny wymiar!!!

W czwartek przyszla na swiat nowa "czlonkini naszej wielkiej swiatowej spolecznosci"- mala Ida.

Zostalam ciocia-babcia, a moja siostra - Babcia - po raz pierwszy. Zycze Ci siostro - abys mogla przezyc jak najwiecej takich wlasnie - w innym wymniarze - chwil - z Twoja wnusia !!!